รู้สึกอ่านได้เรื่อยๆ ไม่หวือหวา เน้นความสัมพันธ์พระ-นางที่ค่อยๆพัฒนา
❤️❤️ เป็นนิยายระดับตำนาน ❤️❤️ ใครที่ข้ามกำแพงเมืองจีนมาอ่านนิยายต้องเคยถูกแนะนำให้อ่านเรื่องนี้กันทุกคนแน่นอนอ่ะ
แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด
เสี่ยวเฉียว ชื่อเล่น หมานหมาน ช่วยชาวเมืองที่บอบช้ำจากภัยสงครามขุดบ่อ ซ่อมคลอง ค่อย ๆ ชนะใจเว่ยเซ่า เธอสนิทกับปู่และคิดถึงคำสอนของปู่ว่า ให้เธอเป็นน้ำ ใช้ความอ่อนโยนและความฉลาด วางแผน ให้เว่ยเซ่ายอมรับ ปกป้องชาวเมืองทั้งสองแคว้น
ธรรมเนียมแบบนี้เป็นอะไรที่ขัดอกขัดใจชวนหงุดหงิดพอสมควร แต่ความที่มีเรื่องดี ๆ อื่น ๆ เสริมมันเลยอ่านผ่านไปได้อย่างไหลลื่น
ได้แต่นึกถึงเรื่องเก่าๆ ที่ปลาบปลื้ม คิดถึงท่านโหวกะหมานหมานนี่แหละ ขอมาดามใจอันเหี่ยวแห้งช่วงนี้หน่อยเถอะ
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้
นางเอกเป็นสาวยุคปัจจุบันที่อยู่ ๆ ก็ไปอยู่ในร่างของสาวน้อยนางหนึ่งที่กำพร้ามารดา แต่มีบิดาที่รักนางมาก มีน้องชายหนึ่งคนและพี่สาวลูกป้าอีกหนึ่งคนที่สนิทกับนางมาก นางรู้ว่าปู่ของสาวน้อยทำความผิดไว้กับครอบครัวของพระเอกแบบมหันต์ เป็นผลให้พระเอกต้องเสียบิดาและพี่ชายไปตั้งแต่เขาอายุยังน้อย ส่วนตัวนางเองก็ฝันร้ายซ้ำ ๆ ว่าพระเอกแค้นครอบครัวนางมาก และไล่ล้างแค้นจนครอบครัวของนางต่างพากันตายจาก แม้จะไม่รู้ว่าเป็นฝันบอกเหตุหรือเป็นชาติภพก่อน แต่นางก็พยายามฝืนไม่ให้ชะตาดังกล่าวต้องเกิดซ้ำอีกครั้ง
ผู้กำกับ : เติ้งเคอ (ผลงาน ปฐพีไร้พ่าย, ผู้พิทักษ์รัตติกาลแห่งต้าเฟิ่ง) / เกาฉงไข่ (ผลงาน คำสาปนิทราอลวน)
พอใจรักแล้ว ... official website เสี่ยวเฉียวชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ ท่านโหวยอมทุกอย่าง
ขณะนี้อยู่ในขั้นตอนการตรวจสอบข้อมูลบัตรประชาชน กรุณาดำเนินการใหม่อีกครั้งในภายหลังค่ะ
หลังจากแต่งเข้าครอบครัวเว่ยเซ่าแทนพี่สาว เกิดเหตุการณ์มากมาย ที่ทำให้นางเอกได้พิสูจน์ตัวเอง
ประเด็นที่เกี่ยวข้อง บุคคลที่เกี่ยวข้อง สถานที่ที่เกี่ยวข้อง ประเด็นที่เกี่ยวข้อง
สนุกดี แต่ทำไมรู้สึกว่าพระเอกไม่เย็นชาเท่าที่คิด